Wa ko ka gets!

Wa ko ka gets!

farimz

Luha midagayday

Sa aping ni Inday

Laway og sip-on nagbitay

Puno gayod sa pagmahay.

Dughan gahoot

Pagbati dili mabulhot

Kauglingon puno sa kaligutgot

Huna-huna gangutngot.

Usa ka pangutana

Nga sahuna-huna nag gala

Sa tubag nagduha-duha

Utok gabalituk-balitok na.

Kaugalingon nahitumpawak

Sa bung-aw sa dakong luwak

Puno sa pagbakho og panghupaw

Kaugalingon galutaw-lutaw.

Lami nga isinggit

Ang gibating kasakit

Sakit nga sama sa napiit

Sakit nga sama sa gitusok og hait.

Hinaot nga gibati mawagtang na

Tubod sa mga luha

Karon gahulaw na

Basin unya og asa mapunta.

Dili lang unta madangatan

Ang buhat sa uban nga kaugalingon pasagdan

Tanang probema may kasulbaran

Mao kini ang ilubong sa alimpatakan.

Lahat ay may K!

Lahat ay may K!

farimz

Bakit nga ba ako narito?

Katanungang naglalaro sa isip ko

Na kahit ako mismo

Sagot ay hindi matanto.

Bakit nga ba niyakap ko?

Kahit damdamin ay hindi sigurado

Mga payo ng kaibigiga’y binalewala ko

Pagsisi tuloy ang inabot  ko.

Sa abot ng pagdadalawang-isip

Tumpak na sagot ay hindi masipsip

Kahit anong pili

Sagot ay hindi talaga masungkit.

Kalimita’y sa sobrang sakit

Hindi ko mapigilang umawit

Pluma’t papel ang bitbit

Damdami’t isipa’y kinakalabit.

Pero kahit ito ang nararamdaman

Ngiti at taawanan ng   mga kaibigan

Sa kalooba’y nagpapagaan

Kaya sulirani’y nabubura paminsan-minsan.

Unti-unti’y katotohana’y natanggap

Sinadya siguro ni Bro na ako’y narito

Marami kasing nangangailangan ng tulong ko

Ituro nang tama ang asignaturang Filipino.

Isipin nalang mabubuting napulot

Sa pagkakataong naidulot

Na ako’y narito’t nagpapatuloy

Sa laba’t pagkakataong dumadaloy.

Itago, huwag!

Itago, huwag!

farimz

Ayokong magsisi

Dahil nagsasalita ang sarili

Pero kahit anong pilit

Ako pa rin ay namimilipit

Sa dinadalang sakit.

Napakabigat ng dibdib

Hindi ko alam kung bakit

Isa lang ang nasa isip

Dahil sa desisyong hindi maisip

Kung bakit iyon ang naisip.

Pagsisisi nga ay nasa huli

Huli na kung ikubli

Wala na tayong magagawa

Na orasan ay sirain pa

At ibalik ang nakaraan na.

Kailangang mga pangyayari ay tanggapin

Mga pagkakaon ay yakapin

Para lubos na mahilom

Ang puso’t isipan na nabaon

Kailangang bumangon.

Isigaw sa mundo

Para gagaan ang damdamin mo

Para iwas sakit at pighati

Ito nalang ay ating ingiti

Para problema ay magbigti.